මානව දයාව සපිරි කතෝලික පාසල් අධ්‍යාපනය

අසාධාරනයට ලක්වූ කුලියාපිටියේ දරුවාට අවසානයේදී  මහනුවර ත්‍රිත්ව විදුහල පිහිට වීම පසුගිය සතියේ පුවත් සහ සමාජ ජාලයන්හි ප්‍රධාන මාතෘකාව විය. ත්‍රිත්ව විදුහලේ එම ආදර්ශමත් තීරණය පොදු ජනතාවට අමුත්තක් ලෙස පෙනුනද කතෝලික සහ ක්‍රිස්තියානි පාසල්හි අධ්‍යාපනය ලැබූ පිරිසට එය අමුතු දෙයක් නොවේ.
පොදු ජනතාවට සැඟවී පැවතුනද කතෝලික සහ ක්‍රිස්තියානි පාසල් වල අදටත් පවතින ආගමික සහජීවනය, සමානාත්මතාව සහ සාධාරණ විනිශ්චය එම සිද්ධිය තුලින් පිළිබිඹු කරනු ලබයි.

1960 වසරේදී පාසල් රජයට පවරා ගන්නා විට මෙරට පාසල් පරිපාලනය ප්‍රධාන වශයෙන් ආයතන කිහිපයක් වෙතින් සිදු කෙරිණ. එනම් කතෝලික සභාව,මෙතෝදිස්ත සභාව, පරම විඥානාර්ථ සමාගම සහ මුස්ලිම් පාසල් පරිපාලන ආයතනයය. මෙම ආයතන විසින් රජයෙන් ලබා දෙන ප්‍රතිපාදන යොදවාගෙන පාසල් පද්ධතිය ක්‍රියාත්මක කෙරින. 

පාසල් රජයට පවරා ගන්නා විට මෙතෝදිස්ත සභාව පරිපාලනය කල ප්‍රමුඛ පාසල් කිහිපයක්ද, කතෝලික සහ මුස්ලිම් පාසල් කිහිපයක් ද පවරා නොගෙන ඉතිරි කෙරින. මුල් කාලයේදී  පවරා නොගත් පාසල් වල ගුරුවරුන් ගෙන් කොටසක් සඳහා පමණක් වැටුප්, රජයෙන් ලබාදුනි. අදටත් අනධ්‍යන කාර්ය මණ්ඩලයට වැටුප් සහ පාසල් ගොඩනැගිලි සඳහා අරමුදල් රජයෙන් ලබා දෙන්නේ නැත.

කතෝලික පාසලක් තුල මාගේ අත්දැකීම
එක වසරේ සිට සාමාන්‍ය පෙළ දක්වා මාගේ පාසල වුයේ කළුතර සිරිකුරුස විදුහලය. එය පාසල් පවරා ගන්නා අවස්ථාවේ පවරා නොගත් කතෝලික සභාව පරිපාලනය කරන පාසලකි. මා පළමු වසරේ සිසුවකු ලෙස පාසලට ඇතුලත් වන අවදියේදී පාසල අතිශය දුෂ්කර තතවයක පැවතින. රජයට පාසල් පවරා ගැනීමෙන් පසුව ඇතිවූ මුල්‍ය දුෂ්කරතා, විදේශික පුජක වරුන් රට හැරයාම සහ පරිපාලනයට අවශ්‍ය තරම් දේශීය පුජක වරුන්ගේ හිඟය ප්‍රධාන කොට ගත් කරුණු රැසක් මත පාසැල වැසීයන තත්වයට පත්ව තිබිණ. ගුරු වරුන් සීමිත සංඛ්‍යාවකට පමණක් රජයෙන් වැටුප් ලැබුන අතර ඉතිරි මුදල් පාසල විසින්ම සොයා ගත යුතුවිය. එවකට විදුහල් පති තුමා වූ ඇන්ටනි කුරේ ගුරු පියාණන් සහ තවත් කීර්තිමත් ගුරුතුමකු වූ කයිතන් අල්මේදා ගුරු පියාණන් බයිසිකලයේ නැගී වැටුප් ගෙවීමට මුදල් සම්පාදනය සඳහා හිතවතුන්ගේ නිවෙස් කරා ගොස්  සම්මාදම් එකතු කල බව අපට පසු කලෙකදී දැනගන්නට ලැබිණ. පාසලේ සමස්ත සිසුන් සංඛ්‍යාව 300 කට අඩුව ගොස් තිබූ අතර ගොඩනැගිලි අබලන් තත්වයක් ගරාවැටෙමින් පැවතින. පළමු වසරේ සිටි අපගේ පන්තිය තිබුනේ දැන් පාසලේ පිහිනුම් තටාකය තිබෙන ස්ථානයේ තිබූ හරක් මඩුවක් වැනි ගොඩනැගිල්ලකය. එම ගොඩනැගිල්ලද සවස් කාලයේ ටියුෂන් පන්ති සඳහා කුලියටදී මුදල් සොයන තත්වයට මුල්‍ය තත්වය දුෂ්කර විය. එවක බන්දුල ගුණවර්ධන මහතා ආර්ථික විද්‍යා පන්ති පැවැත්වුයේ එම ගොඩනැගිල්ලේ ය.

පාසලේ පරිපාලන තත්වය කෙතරම් දුෂ්කරතා මැද ගෙනගියද සිසුන් වූ අපට එය නොදැනිණ. මුදල  මුල් කොට නොගත් සේවයටම කැපවූ විශිෂ්ඨ ගුරු මණ්ඩලයක් අප වෙත අධ්‍යාපනය ලබා දුන්හ. තද  විනය නීතිපනවා තිබුන අතර වරදට දඬුවමද ඉතා දැඩිවිය.

කතෝලික පාසලක් වුවද අප අතර බෞද්ධ සහ මුස්ලිම් සිසුන් රැසක් විය. අපහට කතෝලික ධර්මය උගන්වන කාල පරිච්චේද වල ඔවුනට බුදු දහම සහ මුස්ලිම් ධර්මය ඉගැන්වීමට පන්ති සහ ගුරුවරු සිටියහ. කිසිදු ආගම් භේදයක් නොතිබූ අතර උස් පහත් භේදයකින් තොරව සියලුම සිසුනට සම ලෙස ගුරුවරු උගැන්වුහ. (දැඩි දඬුවම්ද එසේමය) මේ නිසා සිසුන් අතර කිසිදු භේදයක් නොවීය. පාසල විසින් සියලුම සිසුනට අධ්‍යාපනය සඳහා අවශ්‍ය පසුබිම නිසි ලෙස සකස් කර තිබිණ.

පාසලේ ශිෂ්‍ය නායකයින්, ක්‍රීඩා නායකයින්, සංගම් වල සභාපති වරුන් පත් කිරීමේදී බෞද්ධ සහ මුස්ලිම් ආගමික දරුවන් වීම නුසුදුසු කමක් නොවීය. දක්ෂතාව සහ සුදුසුකම් මත පමණක් එම තනතුරු ලැබිණ. පාසල් ඉතිහාසය පුරා ප්‍රධාන ශිෂ්‍ය නායක තනතුර දැරූ බෞද්ධ දරුවන් රැසකි.  දැනටද නියෝජ්‍ය ප්‍රධාන ශිෂ්‍ය නායකයා බෞද්ධ දරුවෙකි.

අප පාසලේ තත්වය මෙසේ වුවද කළුතර වෙනත් කිසිදු ප්‍රධාන පාසලක දැනටත් කතෝලික ධර්මය උගන්වන්නේ නැත. අවම වශයෙන් කලින් ලංසි පල්ලි ඉස්කෝලය නමින් හැදින්වූ කතෝලික පාසලක් වූ, දැන්, පයාගල බණ්ඩාරනායක විදුහල නම්වන  පාසලේ  කතෝලික ධර්මය ඉගැන්වීමට රජයෙන් පත්කළ ගුරුවරයකු නැත. පාසලේ කතෝලික දරුවන් සිය ගණනක් සිටියද ධර්මය උගන්වන්නේ ස්වෙච්චා ගුරුවරුන් විසිනි.

සමානාත්මතාව රජයන සරු පොලොවේ හැදී වැඩුණු දරුවන්, වැඩිහිටියන් බවට පත්ව සමාජය වෙත පියමන් කල පසුව තම පාසල් මාතාව වෙත කෘතගුණ සලකන ආකාරයද ආදර්ශමත්ය. පාසල් රජයට පවරා ගැනීමේ අවධියෙන් පසුව බිඳ වැටී තිබුන ආදිශිෂ්‍ය සංගමය නැවත ගොඩනැංවූයේ මහාධිකරණ විනිසුරු වරයකු වූ ඔලිවර් වීරසේන මහතා සහ නීතීඥ කිංස්ලි වික්‍රමසිංහ නම්  බෞද්ධාගමික ආදිසිසුන් දෙදෙනාගේ මුලිකතවයෙනි. කිංස්ලි වික්‍රමසිංහ මහතා කළුතර බෝධි භාරකාර මණ්ඩලයේ සභාපති වරයා වූ අතර කළුතර බෝධිය ගොඩනැගූ ශ්‍රීමත්  සිරිල් ද සොයිසා මහතා ගේ බෑණනුවන්ය. ඔවුන් දෙදෙනා බොහෝ කලක් වරින් වර ආදිශිෂ්‍ය සංගමයේ නායකත්වය දැරුහ. එමෙන්ම හසන් ජෙෆ්රි මහතා කලෙක ආදි ශිෂ්‍ය සංගමයේ ලේඛම් ධුරය දරමින් පාසලෙහි දියුණුවට ලබාදුන් දායකත්වය අමතක කල නොහැක. මුස්ලිම් ජාතික ව්‍යාපාරිකයකු වන අස්ලි සිද්ධික් මහතා අප දන්නා කාලයේ සිට ශිෂ්‍ය සංගමය තමාගේ හදවත බවට පත් කරගෙන සිටියි.. පාසලට පිහිනුම් තටාකයක් තැනීමේ ව්‍යාපෘතියේ මුලිකත්වය ගනු ලැබුවේ බෞද්ධාගමික ආදිසිසුවකු වූ මහේන්ද්‍ර පෙරේරා නම් ශූර ව්‍යාපාරික තරුණයාය. මේ උදාහරණ කිහිපයක් පමණි.

මෙවන් පරිසරයක අධ්‍යාපනය හැදෑරු අපහට කුලියාපිටියේ දරුවාට ත්‍රිත්ව විදුහල පිහිටට පැමිණීම අරුමයක් හෝ උණුසුම් පුවතක් නොවේ. එය කතෝලික පාසල් අධ්‍යාපනය තුල අප හට ඉගැන්වූ මානව දයාව, ක්‍රියාවට නැංවූ එක් අවස්තාවක් පමණි.

I am Proud to be a Crusader